۰۱۴-آن یار لاله رو گر ما را نمی نوازد

السلام علیک یا صاحب الزمان

آن یار لاله رو گر ما را نمی نوازد

سهل است ، از چه ما را چون شمع می گدازد

دل آب شد ز هجرش ، دیگر چسان بسوزد

امّید وصل او نیست ، تا با غمش بسازد

عمریست در نیازم در پای سرو نازم

تا کی نیاز آرم تا چند او بنازد

غیر از نیازمندی از بندگان نشاید

جانا تو نازنینی ناز از تو می برازد

ای یکّه تاز میدان در عرصه ملاحت

آهسته تا که عاشق جان در رهت ببازد

ترسم ز گرد راهت هم کس نشان نیابد

ور چون سمند گردون اندر پیت بتازد

گر مفتقر دهد جان در پای نازنینت

سرتا به اوج کیوان از شوق برفرازد

(آیت الله غروی اصفهانی)

(کمپانی)