۰۰۵-دوباره مادر احمد پیامبر زاده

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا 

دوباره مادر احمد پیامبر زاده

و یا که بنت اسد حیدری دگر زاده

و یا که فاطمه شبّیر یا شبر زاده

یم وسیع ولایت مگر گهر زاده

ستاره ی فلک موسوی قمر زاده

که نجمه بر پسر فاطمه پسر زاده

نگاهدار زهر چشم بد، خدایش باد

رضاست این! پدر و مادرم فدایش باد

دوباره زلف عروس سخن شکن شکن است

شب ولادت روح خرد به ملک تن است

وجود، غرق یم نور وجه نور وجه ذوالمن است

مه مبارک نجمه چراغ انجمن است

دهان چو درج وثنای رضا دُرِ سخن است

رضا که نام، علی کنیه اش ابوالحسن است

زهی جمال خدا لااله الاّ هو

سلام بر گُل رخسار ضامن آهو

سلام باد به نجمه درود بر قمرش

درود باد بر این مادر و بر این پسرش

فدای این پسر و جدّ و مادر و پدرش

ستاره ای که بود آفتاب، خاک درش

زهی به عارض از آفتاب خوب ترش

گرفته همچو کتاب خدا پدر به برش

زبان گشوده و اوصاف او شماره کند

وضو گرفته که بر عارضش نظاره کند

الا که آینه ی کبریاست این مولود

برید سجده که روی خداست این مولود

تمام آینه ی مصطفاست این مولود

حقیقت علی مرتضاست این مولود

امام سلسله ی انبیاست ایم مولود

گل بهشت محمّد، رضاست این مولود

به نجمه و به گل سرخ دامنش صلوات

به سیّد رسل و پاره ی تنش صلوات

وجود بسته به یک گوشه ی نظاره ی او

فراتر از عدد، اوصاف بی شماره ی او

وجود، غرق یم رحمت هماره ی او

کشند شمس و قمر و منّت از ستاره ی او

صعود نور بر افلاک از مناره ی او

هزار معجزه پیدا به یک اشاره ی او

کسی به کشور بی مرز دل امیر شود

که با اشاره او شیرِ پرده شیر شود

موّحد است و کسی نیست مثل و مانندش

خدا یگان همگان دست بوس و پابندش

به چهره عارض نادیده ی خداوندش

هماره نور خدا می دمد ز لبخندش

جواد و جود، کنار همند فرزندش

گدا و شاه به هنگام جود خرسندش

پناه شیعه سه جا در صف معاد است این

رؤف آل محمّد ابوالجواد است این

(غلامرضا سازگار )