۰۰۵-ای زینت آسمان هستی

السلام علیک یا فاطمه الزهرا

ای زینت آسمان هستی

ای عمر جهان و جان هستی

ای نوگل شرمگین عصمت

ای رونق بوستان هستی

ای آینه جمال یزدان

ای درّ گران کان هستی

ای قبله حق نمای توحید

ای قائمه جان هستی

ای جان گران بهای احمد

ای هستی کاروان هستی

ای صبح امید تیره بختان

ای مادر مهربان هستی

ای چشمه فیض بی نهایت

پیوند نبوت و ولایت

ای جلوه آیه های قرآن

ای چهره دلگشای قرآن

زد بوسه به دست تو محمد(ص)

زیرا که تویی لقای قرآن

لبخد تو آیتی است از نور

صوت تو بود صدای قرآن

دردانه نازنین احمد

آینه قد نمای قرآن

ای شاخه نور بخش طوبی

ای گوهر پربهای قرآن

کردی چو به مصطفی شکایت

لغزید به چهره اشکهایت

هر کس که به مهرت آشنا نیست

آگاه ز رحمت خدا نیست

بی نور تو قلب هاست تاریک

بی مهر تو روح را صفا نیست

هر منظری از بهشت زیبا

جز نقش محبت شما نیست

غیز از تو که آیت جمالی

همتای علی مرتضی نیست

مانند تو ای ملیکه حسن

با قلب علی کس آشنا نیست

افسوس که دشمنت ندانست

با چون تو گلی ستم روا نیست

برخاست به ناله چون صدایت

عالم بگریست از برایت

افسوس که حرمتت شکستند

افسوس که خاطر تو خستند

افسوس ره نفاق شد باز

افسوس که باب علم بستند

هنگام دفاع از حریمت

یک عده به خانه ها نشستند

یک عده دیگر از ره کین

بر ضد خدای عهد بستند

بر خانه تو هجوم بردند

باب حرم خدا شکستند

آداب حرم چگونه دانند

آنان که ز حب جاه مستند

آتش چو زدند بر سرایت

کردی تو خود از علی حمایت

ای شاهد بارگاه اسرار

ای تخت نشین کاخ انوار

ای راز حریم لن ترانی

ای پرده نشین جمال دادار

تا بود پدر، عزیز بودی

در سایه لطف خیر الابرار

افسوس پس از رسول اکرم

گستاخ شد آن عدوی مکار

در خانه وحی، آتش افروخت

با دست جماعتی ز اشرار

شد محسن چند ماهه تو

مقتول میان درب و دیوار

ای وای شکست دنده هایت

ای کاش نمی شد این جنایت

افسوس بس گناه کردی

عمری به هوس تباه کردیم

در پیش تو جمله شرمساریم

چون نامه خود سیاه کردیم

با این همه روسیاهی اما

مهر تو چراغ راه کردیم

سوی کرم تو چون گدایان

با چشم طمع نگاه کردیم

هرگز نشویم از تو نومید

هر چند بسی گناه کردیم

زیرا ز مودت حسینت

جبران هر اشتباه کردیم

ای جان حسان شود فدایت

بنمای به بندگان عنایت

( حبیب الله چایچیان – حسان )