۰۰۷-ای شاهد عالم سوز در حسن و دلارائی

السلام علیک یا صاحب الزمان

ای شاهد عالم سوز در حسن و دلارائی

وی شمع جهان افروز در جلوه و زیبایی

حسن تو تجلی کرد در طور دل عشّاق

چون سینه سینا شد هر سرّ سویدائی

عشق رخ تو آتش در خرمن هستی زد

شد هر شررش شوری در هر سر و سودائی

مرغان چمن هر یک در نغمه بیاد تو

بلبل به غزل خوانی طوطی بشکر خوایی

ما سوخته هجریم افروخته هجریم

آموخته هجریم با صبر و شکیبایی

دلداده روی تو آشفته موی تو

سرگشته کوی تو چون واله و شیدایی

ای خاک درت برتر زآئینه ی اسکندر

اقلیم ملاحت را امروزه تو دارایی

ای سرو قدت رعنا اندر چمن خوبی

خوبان همه در معنی اسم و تو مسمائی

از مفتقر دلریش کاری نرود از پیش

جزآنکه بلطف خویش این عقده تو بگشایی

( آیت الله غروی اصفهانی )

(کمپانی)