حضرت معصومه سلام الله علیها
حضرت معصومه(س) مدح
میخواستم که جانب میخانه رو کنم
دستِ نیاز حلقه جام و سبو کنم
در ساحل نیاز نشینم امیدوار
دل را به شطّ باده دَمادم فرو کنم
وقتى که هست شوق تیمم ز خاک یار
دیگر چرا ز چشمه زمزم وضو کنم
با من حدیث طعنه نا مردمان مگو
من زآبروىِ مِى طلب آبرو کنم
تیغ زبان به کار نمی آیدم دگر
باشد به چشم خون شده ام گفتگو کنم
از دست رفته دل به تمناى دلبرم
ساقى کمى تحمل من کن که مضطرم
دست خمار جز به سوى خم نمیرود
کشتى ز بحر جز به تلاطم نمیرود
گر گُل اسیر پنجه باد خزان شود
از بلبل انتظار ترنم نمیرود
یک خوشه عشق آل على گر ثمر دهد
آدم سراغ دانه گندم نمیرود
حاتم بخیل نیست، اگر درهمى نداشت
لبهاش جز به مهر و تبسم نمیرود
تا گفت آشیانه ما آن دیار هست
آواره مىشود دل و از قم نمیرود
چشمم فرات و باز دلم مات میشود
محوِ جلالِ عمه سادات میشود
تا باده از سبوى امامت گرفته ایم
پیش خدا جوازِ اقامت گرفته ایم
از حُسن خلقیتم به حیرت، گمان مبر
انگشت بر دهان ز ندامت گرفته ایم
دل را چو داده ایم به دست طبیب عشق
منزل به کوچه باغ سلامت گرفته ایم
با وعده بهشت برابر نمیکنیم
هر دِرهمى از او به کرامت گرفته ایم
خورشید را مُسخّر خود کرده ایم ما
تا ذره اى ز رحمت عامت گرفته ایم
تا سوخته چو لاله ز داغت دعاى ماست
خاک حریم شاه چراغت دواى ماست۱
یک صبح میشود که برایم دعا کنى؟
یا نیمه شب به شوق نمازم صدا کنى؟
ما را به پادشاهى عالم در آورى
یعنى که در حریم بلندت گدا کنى
امروزه کاینچنین به کرامت زبانزدى
تا رستخیز بهرِ شفاعت چها کنى؟
تو زائر مدینه اى و طوس میروى
ما را ببر که زائر قبرِ رضا کنى
باشد نصیب ما بنمایى هزار حج
یعنى طواف در حرم ثامن الحجج
(حجه الإسلام جوادمحمدزمانی)
۱ کلمه شاه چراغ برای حضرت معلوم نیست مناسب باشدومقام معظم رهبری درسفربه شیراز یک بارهم این واژه رابه کارنبرده ودرعوض فردمودند:حضرت احمدبن موسی
دیدگاهتان را بنویسید