جلسه یکشنبه ۹۵/۵/۳
استاد حاج ماشاالله عابدی:
مداحی را بعنوان شغل قرار ندهید. شغل یعنی اینکه وقتی ازش می پرسی چکاره ای؟ بنده خیلی با این مواجه شده ام، می گوید مداح هستم. جوان باید یک کاری و شغلی داشته باشد و مداحی هم بکند حالا اگر چیزی هم بهش دادند….
خوانندگی خیلی آفت دارد، به یک بیان دیگر مثلا در ورزش فوتبال و یا والیبال و … استعداد دارند ولی بعد که می آیند جلو بواسطه صدمه ای عقب می افتند، در خوانندگی هم آدم اگر بخواهد به اوج برسد خیلی آفت دارد، بنده دیدم جوانهایی را که در خدمتشان بودیم و در خوانندگیشان نشان می داد که آینده خیلی برجسته ای دارند ولی به آنجا نرسیدند و آفت خوردند، یک آفت همین مسائل اعتیاد و اینهاست و آفات مختلفی هست. به هرجهت اگر آدم آفت نخورد و در خیلی مواقع نکاتی را جوانها رعایت کنند به عبارتی به آن سر منزل مقصود در خوانندگی میتوانند برسند. و یک آفت دیگر می تواند حسادت باشد که در این وادی هست، بعضی ها بواسطه حسادت یک کارهایی می کنند که بعضی به اوج نرسند یعنی طبق برخی روایات بسیاری از گناهان منشاش حسادت است، بالاخره از این مسائل باید خود را حفظ کرد، یک وقت غذایی می خورانند که تا به آخر حنجره رو نمی آید و این اتفاقات افتاده متاسفانه. بنابراین آفت ها را در خوانندگی بخصوص جوانها خیلی رعایت کنند. اینکه با هرکسی صمیمی بشوند و هرجایی بروند این خودش آفت زا است.
توصیه من این است که به خواننده ها خیلی نزدیک نشوید، اگر خیلی نزدیک شوید معمولا می بُرید، از دور یک طور دیگری می بینید و بعد که نزدیک می شوید میبینید اینطور نیست و خیلی متفاوت است انوقت در اعتقادات و در دینت تاثیر می گذارد. اول اینکه خیلی نزدیک نشوید و دوم اینکه مداحی را بعنوان شغل قرار ندهید. شغل یعنی اینکه وقتی ازش می پرسی چکاره ای؟ بنده خیلی با این مواجه شده ام، می گوید مداح هستم. جوان باید یک کاری و شغلی داشته باشد و مداحی هم بکند حالا اگر چیزی هم بهش دادند اشکالی ندارد. و سوم اینکه همیشه متوسل باشیم به خدا، به ائمه معصومین. بنده با این سن و سال همه وقت نیاز دارم که دستم را بگیرند از همه جهت و شما هم که جوان هستید به طریق اولی.
نکته آخر اینکه خوانندگی ما تصنعی نباشد یعنی اینطور نباشد که من الان می خواهم در جمع بخوانم با یک وضعیت خاصی اما فرض کنید در خانه زن و بچه ام می خندند به من و میفهمند که من دارم ادا در می آورم. باید با تمام وجود به این راهمان معتقد باشیم در عمل مان نشان دهیم تا که هم در خودمان اثر داشته باشد بعد ها هم که صاحب خانواده شدید در آنها اثر داشته باشد و بفهمند که ما واقعا نوکر امام حسین ع هستیم. اینطور نباشد که من در مجلس یک طور باشم انوقت در پشت پرده و پنهانم خیلی متفاوت باشد، این یعنی من اعتقاد ندارم و ذکر، وسیله امرار و معاشم می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید